L. Staff

Słowa są zbyt ubogie, aby wyrazić wzruszenie, które było udziałem wszystkich uczestników akademii poświęconej 99. rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Oszczędna, ale jakże wymowna scenografia, jeszcze nie zapowiadała niezwykłych wrażeń. Stopniowo jednak uczniowie – poprzez teksty utworów poetyckich i pieśni – przenosili słuchaczy na pola bitew, do pułków, na żołnierskie mogiły i pod wiejskie strzechy, gdzie dziewczyny żegnały odchodzących w bój żołnierzy. Kulminacyjnym momentem była piosenka pt. „Dziś idę walczyć – Mamo!” autorstwa  poety- żołnierza AK – Józefa Andrzeja Szczepańskiego, ps. „Ziutek” w wykonaniu uczennicy klasy VI – Marii Władyki. Wszyscy oniemieli z zachwytu i ze wzruszenia. Oto bowiem przed oczyma wyobraźni mamy chłopca żegnającego się z matką przed wyruszeniem do walki w obronie Ojczyzny – być może ostatniej walki w jego rozpoczynającym się dopiero życiu. Łzy wzruszenia widać było w niejednym oku… Partie solowe przeplatane chórem dziewcząt i chłopców potęgowały nastrój chwili.

Podobną reakcję u słuchaczy wywołała również interpretacja muzyczna wiersza pt. Kolęda warszawska 1939 autorstwa Stanisława Balińskiego, w wykonaniu Weroniki Żak – uczennicy klasy II gimnazjum. Utwór wyraża ogromną tęsknotę za wolną Warszawą, która podczas niemieckiej okupacji doświadczyła ogromu zniszczeń. Pieśń ta jest jedną z najsmutniejszych i najbardziej emocjonalnych polskich kolęd.

Na koniec uczennica klasy III – Martyna Wrona przy akompaniamencie Łukasza Komskiego i Korneliusza Górskiego zaśpiewała nieco bardziej optymistyczny utwór pt. Dziewczyna z granatem autorstwa Bożeny Kraczkowskiej. Piosenka ta zachęca młodych powstańców do walki, do tego, aby się nie poddawali, szli w bój.

Charakteru całej akademii nadały stroje wojskowe, w których wystąpili  uczniowie, nawiązujące do czasów walki Polaków o niepodległość podczas niemieckiej okupacji.

Akademia była niezwykłą lekcją historii. Jej reżyserzy – Pan Lesław Błaż i Pan Maciej Tymkiewicz – przypomnieli dzieje Polski od czasu pierwszego rozbioru aż po  upadek komunizmu w Polsce. Pokazali nie tyle historię naszego oręża, co uparte dążenie Polaków do wolności: od wyzwolenia się spod jarzma zaborców do walki o suwerenność naszego państwa po II wojnie światowej. Równocześnie był to hołd dla wszystkich, którzy oddali życie, broniąc największych wartości: honoru, suwerenności i wolności. Dzięki tej lekcji patriotyzmu młodzież miała okazję wzbudzić w sobie refleksję, że warto pamiętać o naszych przodkach, interesować się kulturą i historią Polski, a godło, flagę i hymn traktować  jako najpiękniejsze symbole naszej polskości.

W niedzielne popołudnie uczniowie przedstawili montaż słowno-muzyczny mieszkańcom Turzego Pola.

                                                                                                                                                                                                                                              Marzanna Pańko-Wojtowicz